تطابق زمین دماسنجی بر اساس شیمی کانی و درجۀ حرارت دگرشکلی تودۀ گرانیت میلونیتی پل نوغان (پهنۀ سنندج-سیرجان)

تودۀ گرانیتی نوغان در شمال غربی شهرستان بویین- میان‌دشت و در پهنۀ سنندج - سیرجان قرار دارد. شکل توده، یک بیضوی کشیده با راستای شمال غرب - جنوب شرق است. این توده، دگرشکلی شکل‌پذیر شدیدی را تحمّل کرده است و ساختارهای میلونیتی، مانند برگوارگی و خطوارگی در آن گسترش یافته‌اند. علاوه بر بافت اصلی آن که میلونیتی است، بافت‌هایی، مانند گرانولار سری‌ایت تا لپیدوگرانوبلاستیک نیز در آن مشاهده می‌شود. کانی‌های اصلی سنگ، کوارتز، فلدسپار پتاسیم، پلاژیوکلاز، بیوتیت و مسکوویت است و از میان کانی‌های ثانوی می‌توان به کلریت اشاره کرد. بیوتیت در این سنگ‌ها از نوع ماگمایی است و دوباره تبلور یافته است. کلریت‌های این سنگ‌ها محصول دگرسانی بیوتیت‌ها هستند. زمین‌دماسنجی بیوتیت‌ها و کلریت‌های بررسی‌شده به‌ترتیب، حرارت بین 398 تا 549 درجۀ سانتیگراد و 231 تا 252 درجۀ سانتیگراد را نشان می‌دهد که با ریزساختارهای موجود در سنگ تطابق خوبی دارد. ریزساختارهای پوششی از دانه‌های ریز‌شدۀ دوباره متبلور‌شده در حاشیه‌های پورفیروکلاست‌ها که ناشی از مهاجرت مرز دانه است (GBM)، خاموشی موجی صفحۀ شطرنجی با گسترش ریز‌دانه‌های بلوکی در دانه‌های کوارتز و حاشیۀ دانه های آمیبی‌شکل کوارتز در حرارت حدود 500 درجۀ سانتیگراد تشکیل می‌شوند. در حالی که ریز‌ساختارهایی مثل خاموشی موجی، انحلال فشاری در کوارتزها و بالشتک دومینویی، شکستگی‌های کششی در فلدسپارها، شکستگی‌ها و جابه‌جایی قطعات، چین‌خوردگی در بیوتیت در حرارت کم‌تر از 300 درجۀ سانتیگراد ایجاد می‌شوند.